Het fagotachtige gekoer van Turkse tortels klinkt volgens kenners als ‘I love you’. De kunstenaar Jemmy van Hoboken (1900-1962) zal dit vast niet hebben geweten toen ze dit koppeltje ‘love birds’ zo liefdevol vastlegde, maar ze heeft het zeker gevoeld. In haar onderwerpkeuze, penseelvoering en verstilde stijl wordt ze vaak vergeleken met Jan Mankes en de belangstelling en waardering voor haar werk zijn de laatste tijd enorm toegenomen.
De intimiteit van het koppeltje houtduiven dat Henk Slijper (1922-2007) schilderde, wordt versterkt door de beslotenheid van de cirkelvormige lijst, die de indruk wekt dat we hen heimelijk bespieden door een kijker.
De twee sierduiven die Roos Holleman (1989) met pastelkrijt tekende, vormen zo naast elkaar ook een koppel. Ze doen hun naam alle eer aan en lijken zich te verschuilen onder hun glanzende, iridiserende verenkleed – maar dit alles is slechts een pose, bedoeld voor de show op de vogeltentoonstelling.
Lynne Leegte (1966) maakt o.a. installaties en foto’s, maar ze is toch vooral bekend om haar sculpturen van albast, een steensoort die, in tegenstelling tot het compactere marmer, licht doorlaat. Bij voorkeur maakt ze beelden die te maken hebben met haar eigen geschiedenis, zoals het paar dansschoenen dat ze erfde van haar Schotse grootmoeder en in albast vereeuwigde, tot in de allerfijnste details. In 2011 maakte zij de tentoonstelling ‘Capturing the moment’ in de Grote of Sint Gudulakerk in Lochem. Het was een verzameling van werken die samen met de kerk een dialoog vormden. ‘Dove’ – de albasten duif die je hier voor je ziet – was hier onderdeel van.
