Jan Theun van Rees (1960) is immer gefascineerd door de verbeelding van ruimte. Sinds het begin van deze eeuw heeft hij zich hierbij toegelegd op de fotografie. Zo heeft hij verborgen ruimtes gefotografeerd in de monumentale ‘landmark buildings’ van Chicago. In Amsterdam documenteerde hij jarenlang de ontmantelde musea en theaters. Meer recent richtte hij zijn camera op de ruimtes tussen de gebouwen in Tokyo.
Enkele jaren geleden trad er een verandering op: het vastleggen van de ruimte zoals hij die aantreft is niet langer toereikend. De perceptie van een ruimte, hoe hij een ruimte ervaart, wordt steeds belangrijker. Hij doet ingrepen in de ruimten die hij fotografeert, bijvoorbeeld door gordijnen en vitrages aan de ruimte toe te voegen, waarmee het invallende licht wordt gemanipuleerd.
In 2018 construeert Van Rees voor het eerst een gehele ruimte, met als enig doel om deze te fotograferen. Het bouwproces verloopt intuïtief, zonder een helder plan. Na voltooiing wordt de ruimte die zo is ontstaan gefotografeerd om vervolgens weer te worden afgebroken. Het is hierbij van belang dat de geconstrueerde ruimte zo groot is dat deze daadwerkelijk kan worden betreden. Het is dus geen schaalmodel.
Nog steeds fotografeert Van Rees ruimten die hem fascineren, terwijl de zelf geconstrueerde ruimte vaak verwijzingen bevat van eerdere ruimtelijke ervaringen of locaties die hij eerder in zijn leven heeft bezocht. Zo ontstaat een fascinerende wisselwerking tussen de waarneming van de buitenwereld en de weergave van een ‘verinnerlijkte ruimte’ die hij zelf construeert
