De schilderijen van Margot de Jager (1956) tonen fantasierijke, imaginaire landschappen: plekken die alleen bestaan in de verbeelding van de kunstenaar. De Jagers werk beweegt zich op de grens van werkelijkheid en abstractie. Het reliëf van de verf en de soms toegevoegde textieldraden versterken daarbij letterlijk de suggestie van een landschap of detail uit de natuur.
Met de serie SHELTER raakt De Jager aan een universeel en eeuwenoud thema: dat van migratie, van mensen op de vlucht voor armoede en/of geweld. Shelter betekent letterlijk ‘beschutting’, ‘onderdak’, ‘schuilplaats’, ‘bescherming’. In elk van de werken is een hut, schuur of ander (krakkemikkig) onderkomen te zien, gesitueerd in een lieflijk of juist onherbergzaam, unheimisch landschap. Het zijn pleisterplaatsen voor wie onderweg is of op de vlucht, tussenstops waar men even kan rusten of schuilen. In De Jagers werk zijn de shelters geen comfortabele plekken: met moeite houden de planken het geheel bij elkaar, het dak lekt, de wind heeft er vrij spel. Toch bieden ze – tijdelijk – veiligheid en bescherming.
De gebruikte techniek is tamelijk uniek te noemen: die van geborduurde fototransfers. Margot de Jager koos telkens een bestaande foto van een landschap en plaatste daar een foto van een shelter in. Het geassembleerde beeld werd via een fototransfer-techniek overgezet op dun karton. Het maken van fototransfers is een delicaat proces, waarbij er onregelmatigheden kunnen ontstaan die het beeld ‘verrijken’. Daarna ontstond een extra laag door over de fototransfer heen te borduren. Bijna intuïtief bracht ze kleuraccenten aan en voegde ze elementen toe aan de voorstelling. Op die manier kregen de schamele onderkomens zelfs een verleidelijke en begerenswaardige status.
In 2016 verscheen bij 99 Uitgevers/Publishers het boek ‘Het suizen van een zachte stilte‘ met een overzicht van haar schilderijen en werken op papier uit de periode 2005-2015. Dit prachtige boek is nog steeds bij ons te bestellen.
