Beth Namenwirth

Beth Namenwirth (1969) werd geboren in de Verenigde Staten en verhuisde op jonge leeftijd naar een klein Belgisch dorpje. Na haar opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie (1987-1993) ontwikkelde ze een herkenbare, figuratieve stijl die zo direct mogelijk op haarzelf is betrokken. Namenwirth brengt in haar vroege werk een intieme binnenwereld in beeld, waarin het hoofdpersonage een jonge vrouw is die zich ophoudt in een besloten ruimte. Curator/kunstcriticus Mirjam Westen: “Het gaat Namenwirth om de verbeelding van een leefwereld, waarin herkenbare dagelijkse bezigheden alsook de onzichtbare binnenwereld van verlangens, angsten, herinneringen en kwesties rondom identiteit worden ‘uitgeleefd’.” De sfeer in veel van deze schilderijen is terug te voeren op haar eerste levensjaren in Amerika. Elementen van de Amerikaanse consumptiemaatschappij komen in haar schilderijen in een geïdealiseerde gedaante terug.

Na 2005 ontwikkelt ze een andere stijl – losser, expressiever – en haar thematiek en toon worden lichter, met meer humor en ironie. Kunstrecensent Alex de Vries schrijft hierover: “Teddyberen, honden, borstels, snoepjes, gebak, lampen, speelgoed, jurken, stripfiguren, kinderen, moeders: het zijn allemaal elementen in haar schilderijen die onmiskenbaar tot de geschilderde wereld van Beth Namenwirth behoren. Alles wat ze schildert is ontleend aan haar directe omgeving en wat eruit de wereld via de media tot haar komt. Ze schildert een fictieve werkelijkheid die wrang en morbide kan zijn, maar in een palet dat zoet en levendig is. Ze neemt op een oprechte manier de kunst op de hak en zet de politiek te kijk, zoals in haar ontluisterende schilderij De president bekijkt de Guernica, waarin we president Trump op de rug zien voor het immense werk van Picasso met aan weerszijden twee bewapende bewakers.”